Dag 13 – MET BUS (EN IK DACHT TREIN) TERUG NAAR CHENGDU

Waar diverse groepsleden afscheid nemen om terug naar huis te gaan en wij met een aantal die-hards doorgaan naar onze laatste 2 extra aangeknoopte dagen in Beijing: De Chinese Muur en de Verboden Stad, etcetera, etcetera. (Ja, als je er nou toch bent!). Tot morgen!

DAG 13 DUS – MET DE BUS TERUG NAAR BEGINPUNT REIS CHENGDU

’S-Morgens weer vroeg vertrek, want we gaan alleen maar met de bus, niet met de trein want dat is teveel gedoe met de bagage. (Op de heenweg ging onze bagage met een separaat busje naar de Tibet bestemming, maar nu moeten we het zelf doen. Dat is niet erg, maar het in- en uitstapproces op de Chinese Bullet Trein gaat van de rappe. Je moet het binnen 2 minuten gedaan hebben, met al je spullen en dat gaat met een groep met iedereen minstens 1 koffer en inmiddels al 2 vanwege de vuile was en de souvenirs, niet lukken. Dus het hele stuk met de bus. Dat is toch weer zeker 7 uur rijden. Maar… Brad heeft toch nog even een vraag of we nog een stop willen maken bij een Panda reservaat waar we toch langskomen. Dat betekent wel dat we heel laat gaan lunchen of we dat erg vinden. Neuh hoor, wij niet! Dit panda reservaat is ook nog eens een prachtige botanische tuin, dus heerlijk om hier nog een uur te spenderen. 2 tienerpanda’s die aan het opgroeien zijn zitten in een leuk verblijf binnen en geven een leuke speelshow weg met een mandje. Daarna nog even bloemen en vlinders (Het is heel heet) kijken en als bonus komen we nog een mannetjes panda alleen tegen in zijn buitenverblijf, daar staan Piet en ik alleen bij. Panda’s moeten op een gegeven moment alleen want het zijn loners van origine. Dit panda reservaat is een tussenverblijf om panda’s klaar te stomen om terug te gaan naar The Wild. Als weetje: Er zijn 67 Panda reservations verspreid over China.

Nou dan weer In de bus na een sanitaire stop en nog even wat leuk pandaspul kopen. Je weet misschien dat wij magneten sparen van alle plekken waar wij geweest zijn. De verwarming in de gang is inmiddels vol. Wij denkern erover na hoe dit op te lossen. In Rancho konden ze op de koelkast maar die van ons in NL is niet magnetisch (En ook heel veel kleiner).

We gaan weer door ellenlange tunnels en Brad vermeld nog even dat zo’n tunnel De Veiligste Plek is om te zijn als er een aardbeving is. En die zijn er hier best veel. Zeer aktief aardbeving gebied. Waarom is een tunnel een veilige plek: De berg zal niet instorten en de tunnels hebben allemaal alarm- en luchttoevoer systemen, speciaal uit voorzorg in geval van aardbevingen. Verder hebben wij Melinda aan boord die altijd een goedgevulde tas bij zich heeft met water, fris, Chinese snoepies en voora! Snickers ?. Een snickertje doet wonderen als je vroeg je bed uit bent, door half China sjouwt en de lunch nog niet in zicht is. Of zo rond een uur of 3.

Lunch is vandaag bij een gelegenheid met een tafel voor ons buiten. Terras onder bomen. Super! Weer heerlijk natuurlijk en eigenlijk voor de eerste keer een gerecht van vis erbij. (We zitten einden van de de zee, dus vis staat niet vaak op het menu) Dit gerecht is een riviervis, soort van baarsachtig. Erg lekker, de andere gerechten ook. Bijzondere waardering van een aantal in de groep dat er zelfgemaakt bier werd geserveerd in grote kannen. Het smaakte een beetje naar Belgisch Duvel zeiden kenners. (Brent (Canada) en Jeff (UK/US)

Rond een uur of 4:30 pm komen we aan in Chengdu en in ons hotel Shangri La. Het hotel waar we ook de eerste nacht van deze reis verbleven. Dat dat pas anderhalve week geleden is??!! Voelt echt als veel langer.

Om 6:30 worden we verwacht in een prive kamer in het hotel voor het afscheidsdiner. We hoeven ons hiervoor niet dressy aan te kleden zegt Brad. Gelukkig, want dat zit ook niet in de koffer. Wel mijn paars oranje bril, die ik als reserve bij me heb. Dus ik zet die op, dan zie je er toch weer net ff anders uit. Douchje pakken, gekleurde bril op. Beetje lipstick en klaar zijn wij.

Brad heeft een hele film in elkaar gezet van onze reis op zijn Iphone, die hij op een groot scherm afdraait. Erg leuk. We krijgen hem mee op stickie. Kom hem maar eens bekijken. De titel is: Takin, Hotspots & Safety Belt Alarms.

Takin;zijn die soort van herten waar we er een miljoen van hebben gezien, Hotspots: Dat ben ik, die aan Brad vraagt: Brad can you turn on your HotSpot for me Please en Safety Belt Alarms zijn de individuele piepen die bij elke stoel in de bussen hier afgaan als je je gordel niet vastmaakt. Super Irritant! Je kunt natuurlijk je riem altijd achter je vastmaken in je stoel zodat het alarm niet afgaat, maar dat is toch lastig gebleken af en toe en dan moesten we weer op zoek naar welke stoel nog alarm gaf…

We krijgen nog het een en ander: deelnemerspeldje Natural Habitat (Een Panda natuurlijk). Prayer Flags in de Buddha kleuren. (Fijn want die ik uit Sri Lanka jaren geleden had gescoord is inmiddels vergaan).

Naar bed morgen op naar:

DAG 14: CHENGDU NAAR BEIJING MET CHINA AIR

Met de bus van hotel naar Chengdu Airport. 2 koppels en Brad vliegen terug naar de US, Bella is inmiddels alweer een andere groep aan het verwelkomen en Melinda gaat met ons mee naar de check-in voor Beijing. Wij zijn nu nog met 4 koppels. Piet en ik, Bill & Beth, Brent & Donna en Anne & Jeff.

Ik zit dit nu in het vliegtuig te tikken, vlucht is ongeveer 2.5 uur. In Beijing worden wij opgevangen door een andere NATHAB gids en gaan we meteen door naar de Chinese Muur. We moeten wel de gang erin houden! Wat zullen wij gaan uitslapen aankomend weekend.

Goede vlucht gehad. Aangekomen in Beijng. Bagage is er ook weer. En Suzy staat al in de hal ons op te wachten. Naar buiten, busje komt zo want dat mag niet lang voor de airport parkeren. Hoppa weer in een busje en op naar de Great Wall of China. Het is hier een stuk kouder dan in Chengdu alwaar wij vertrokken met een zeer vochtige 30 graden. Hier is het zo’n 10 met regen. Dus uit de rugzak 2 laagjes erbij aangetrokken en een regenjack. Dik uur rijden naar de Grote Muur. Wij krijgen allemaal een lekkere kip sandwich aangeboden met een frisje tijdens de rit want je moet de inwendige mens wel op peil houden met dit schema. Onderweg vertelt Suzy het een en ander over haar leven, de Chinese cultuur, Beijing enz. Enz. Stik interessant. 30 miljoen mensen wonen er in Beijing en indeed 5 million bicycles (maar nu wel mobikes) Een appartement koop je per M2 en die meter 2 kost op dit moment 20.000 Ruyan. 10 jaar geleden was dat ruim veel minder dus mensen die toen een appartement hebben gekocht zitten nu goed. Gisteren vertelde Bella ook weer diverse dingen over China en het gewone leven en weer denk ik: Je hebt geen idee. Je walst door dit land, maar je ziet maar een heel heel klein stukje van de 1000 lagen die er zijn. Ik ga echt meer leren. Oh, en gelukkig krijgen wij direkt weer zo’n “Ik ben kwijtgelopen, bel even Suzy” in het Chinees kaartje om de nek. Ik ben weer blij. Want... – zie verderop,

De Muur: Met een shuttlebus naar een Cable car, met de cable car weer een stukkie naar boven en dan mag je gaan lopen. We hebben 2 uur en zullen dan weer samenkomen bij een Subway aan het beginpunt cable car. Ja ja een Subway en er is ook een Baskin Robbins en een Burger King.

Het is heel rustig op de muur en dat komt omdat het heel Heel koud is met ijsregen. Dus voordeel is dat je leuk fotoos hebt van in je eentje op de muur. Nadeel is dat je er bijna afwaait door de ijskoude wind.

Wij hebben geen lagen kleding meer voorradig in de rugzak, dus na een uur taaien wij af naar beneden,naar de Subway alwaar de rest van de groep al aan de warme thee zit. Anne had een korte broek aangetrokken vanmorgen in Chengdu, daar waren wij toen jaloers op, maar zij nu andersom op onze lange pijpen.

Suzy zegt dat diner hier in de buurt is geregeld, maar wij willen eigenlijk wat anders. We zijn allemaal koud en nat en hebben geen zin in nog een 2 uur diner zonder klerenwisseling. En, we zijn natuurlijk ook alweer om 5:30 uit bed geklommen vanochtend. Unaniem wordt besloten bij de Burger King hier vlakbij een hamburger te scoren en dan direkt naar het hotel in Beijing te gaan (ook nog zo’n 2 uur rijden). En die hamburger, die was echt heel! erg! lekker! (toen we naar de BK liepen zag ik nog een leuk tentje waar ik iets wilde scoren voor een aantal aankomende verjaardagen van vrienden, en nadat ik mijn hamburger bestelling had gedaan liep ik even alleen terug om dat op te halen (want het moest gemaakt, ik kan het niet verklappen, want het moet nog gegeven), ik liep meteen weer bijna kwijt, dus was blij dat ik mijn lost card om mijn nek had in geval van…

Zitten nu in het Regent Hotel in Beijing. Ik zit aan een borrel en Piet is een voetmassage halen. Ik zit lekker met mijn martini nog ff te internetten. We zitten onze laatste 2 nachten hier. Sjieke plek. Wij kwamen ernstig underdressed in jungle outfit binnen en er is hier een conventie aan de gang met zwaar notabelen. (Belt & Road — misschien over gelezen?). Wij vallen zeer op en uit de toon. Ik moest mijn martini zojuist ook meteen afrekenen. Men vertrouwde het niet. Zie er ook wel sjofeltjes uit. Het is wel schoon hoor, wat ik aan heb, maar zit zwaar in de kreukels.

Op naar morgen:

DAG 15: BEIJING FORBIDDEN CITY, TEMPLE OF THE TEMPLE OF HEAVEN AND PEKING DUCK DINNER

Het is zomaar 7:30 am als wij eruit gaan (al om 5:30 wakker, want we zijn blijkbaar goed getraind de afgelope weken). We zouden zowaar eigenlijk nog een half uur kunnen blijven liggen. Maar de zon schijnt en het is een supersjiek hotel, dus we gaan er toch maar uit, want dan kun je er nog een beetje van genieten. Het ontbijtbuffet zal hier ook wel Je Van Het wezen. Ook wel eens lekker om het op je gemak te doen. Want… we hoeven pas om 09:00 te verzamelen in de Lobby voor vertrek. Joh!

Beetje aantutten dan maar en lekker lang douchen en op het gemak ontbijten. Om 9 uur de bus in en naar Tian Anmen Square, alwaar Chairman Mao groot op de muur hangt, ter aanbidding door de menigte. Ik blijf toch de beelden zien van tanks die op studenten inrijden. Door naar de Forbidden City. Overweldigend niet alleen qua plek en gebouwen en historie maar vooral qua hoeveelheid mensen. Een niet aflatende stroom van humanity. Er komt geen einde aan. Net gnoes. Daar een uur doorgebracht en eigenlijk blij dat we eruit kunnen. Geef ons toch maar de vrije natuur. Gisteren was het wel superkoud op de Great Wall, maar dat was ook weer een voordeeltje want het was niet druk. Vandaag prachtig weer en dat scheelt meteen weer in het aantal toeristen (meest Chinezen zelf) dat op pad gaat. En een verkeer! Ik zou hier niet willen wonen. In Chengdu wel maar hier in Beijing never nooit niet. Echt veel te vol en te druk. Na bezoek verboden stad een lunchje en dan dan nog even de Temple of Heaven meepikken. Daar nog een uur en dan terug naar het hotel. We zouden een uur hebben tot we weer weggingen naar het laatste afscheid diner met Peking Duck in de hoofdrol! Maar het verkeer zit mega tegen, dus we schroeven “op de kamer tijd” terug naar 30 minuten. Blitz douchen, ander t-shirt aan en frisse sokken. Het Peking Duck Restaurant zit aan de overkant van het hotel (waar we overigens bij elke binnenkomst volledig door bagagecheck poortjes en bodysearch heen moeten vanwege die conferentie)

Dit laatste Diner hier in Beijing / Peking is een mega afsluiter! Wat lekkkkker!. We verorberen met gemak 2 eenden en nog het een en ander aan zaligs. Er gaan een paar flessen wijn doorheen, dit is een gezellig gezelschap, dus na de koffers ingepakt te hebben vallen wij op de kamer in slaap wat niet de bedoeling was. Gelukkig wekker gezet want we vliegen om 3 uur A BLOODY M dus moeten om 11.30 met een taxi uit het hotel vertrekken naar het vliegveld. Inchecken en op een redelijk verlaten vliegveld beetje niks doen en vooral niet meer in slaap vallen, want dan ben je helemaal een zombie.

Wachten tot je aan boord bent, dat zijn we nu. Alles op z’n plek, schoenen uit, snaveltjes dicht en oogjes toe en op naar Copenhagen (we hebben een overstapvlucht, want dat was goedkoper).

Doewie! Tot in Nederland!

Piet’s 50 mooiste foto’s volgen zsm. (Hij heeft nou wel lekker de tijd om ze uit te zoeken). Elk nadeel heb z’n voordeel, toch?

—————————————————

Tja, dat was dan weer jammer. De SAS piloten staken en onze vlucht Kopenhagen – Amsterdam is dientengevolge gecancelled. Wij worden gereroute naar Billund en dan hopelijk door naar Amsterdam. Ergens in de middag. Dus wij zitten nu in de SAS lounge een beetje te googelen. En aangezien het ergens 5 O’Clock is (En zeker op de timezone waar ik nog zit in mijn hoofd, gooi ik er maar een wijntje tegenaan). En ik heb weer lekker volop free roaming beschikbaar dus ik kan even alle podcasts afluisteren waar ik mee achterloop.

Verder heb ik op de vlucht van Beijing naar Kopenhagen ergens aan een haak van mijn uitklaptafeltje mijn spijkerbroek opengehaald en heb nu een flinke scheur in de broek op bilhoogte. Het ziet er niet uit! We lijken wel zwervers. Correctie; Ik.

Gelukkig kunnen we mee op de vlucht Billund - Amsterdam. Tjokkie vol. Maar we zitten erop. Dus vandaag nog terug thuis. Wel fijn na 24+ Reistijd.

Tja, dat was weer jammer 2. Geen koffers, die zijn ergens in Denemarken blijven steken. Erg onhandig als je niet eens een tandenborstel hebt. Gelukkig nog ergens zo’n vliegtuigtandenborsteltje kunnen opduikelen uit een mandje ergens achter in de kast.

Joepie!!!! bij het ter presse gaan van deze laatste aflevering komt er een SMS binnen van de KLM dat onze bagage gelocaliseerd is en dat wij zsm horen wanneer het afgeleverd zal worden. Dat is een fijn verjaardagskado voor mij. Een tandenborstel kun je wel kopen, maar alle souvenirs en zo… die kun je niet meer scoren.

Het is mooi geweest! Dank voor het meereizen! Het was gezellig!