DAG 1 – DINTELOORD – CHENGDU

Onze vlucht vertrekt om 21.10 vanuit Amsterdam – rechtstreeks naar Chengdu. Heel relaxed gegaan. Rond 4 uur naar Schiphol vetrokken, auto in de Valet parking gezet en nog even wat kleins genomen in de KLM lounge. Onze vlucht heeft zo’n 20 minuten vertraging, maar dat maakt de piloot weer goed met een beetje extra gas geven. Vlucht duurt zo’n 8,5 uur. Valt ons reuze mee, want vorige keer vanuit LA was het een vlucht van 15 uur naar Hong Kong. De vlucht heeft vertraging omdat er 3 toestellen van type Boeing 787 van de KLM aan de grond stonden door problemen met de GPS. Nou is dat niet zo levensgevaarlijk bedreigend zoals dat andere probleem van die Boeing 737 MAX waardoor het vliegtuig een onomkeerbare duikvlucht naar de grond neemt, maar ze nemen nu toch geen risiko (meer). Ik zei al tegen Piet dat ik niet in zo’n MAX zou stappen, maar die staan aan de grond tot Juni. Het kost Boeing blijkbaar zo’n 1 billion $ per dag. Maar goed, wij hadden dus wel mazzel dat er nog andere kisten beschikbaar waren en dat we uiteindelijk maar 20 minuten vertraging opliepen. Het toestel waar we nu inzaten was ook veel groter dan het originele, en er waren dan ook veel lege plekken. Kost pegels voor de KLM.

Hele aardige stewards. Wij mochten nog een extra KLM huisje uitzoeken want er waren een aantal Chinese passagiers die ze niet wilden. ?? Nou wij wel !! Ze staan zo leuk op onze kast met het boek erbij waar ze allemaal in staan met informatie. Het zullen wel de laatste zijn, want de punten zijn nu echt op, en Piet vliegt natuurlijk bijna niet meer zakelijk. Jammer dat hij geen punten krijgt voor gereden kilometers, konden we met de kerst naar Jamaica of zo. Piet zal nog even een goeie recensie schrijven met name over Purser Ypma (die van het extra huisje). Raar trouwens dat in Nederland alleen maar de achternaam op iemand zijn uniform staat. In Amerika altijd de voornamen. Toch een ding in Nederland waar je weer aan moet wennen het U en mevrouw en zo. Kevin (van de Knotwilg, gaat mij nu EINDELIJK Conny noemen ipv Mevrouw).

Dus goed aangekomen, met een bus van het vliegtuig naar de gate vervoerd. Graadje of 23 buiten, beetje zompig, bewolkt, goed te doen. Eerste indruk; schone stad, heel veel Panda plaatjes, Groot gouden Panda standbeeld op een kolom voor het vliegveld. Een gids van Natural Habitat (onze reisorganisatie), stond al te wachten toen door de customs kwamen, waar ook alles vlekkeloos verloopt en onze bagage komt direct van de band afrollen. Een goed begin is het halve werk. Onze ophaalgids heet Melinda en legt al veel uit tijdens de rit van het vliegveld naar ons hotel. Daar onmoeten we Bella ook een gids Natural Habitat, die samen met Melinda and Brad Josephs voor de groep zal zorgen gedurende de hele reisperiode.

Wij zijn zoals altijd blij dat we er een extra dag vooraf aangeknoopt hebben, zodat je 1 dag hebt (morgen dus) waar je nog niet veel hoeft en een beetje kunt bijkomen van de trip. Mooie kamer, lekkere douche, zojuist even een room service sandwich besteld. We hebben niet veel honger, maar het is hier pas 6 uur ‘s avonds en dan is het toch nog even tot het ontbijt. Ze hebben ook een mooi groot zwembad, maar ik heb nou geen zin, morgenochtend lekker op het gemakkie zwemmen en dan ontbijten en dan op onszelf beetje Chengdu ontdekken. Zaterdag doen we dat georganiseerd en daarna trekken we de binnenlanden van China in. Dan zullen ook de andere mensen die bij ons in de groep zitten wel een beetje zijn bijgetrokken. De gidsen zijn al leuk. Hoop dat de groep dat ook is. Zal best want iedereen heeft natuurlijk zo’n beetje dezelfde insteek, anders ga je niet op zo’n trip. Ik heb op Schiphol wat kleine blikjes mintjes gekocht om weg te geven, want wij zijn de Nederlandse buitenbeentjes. De andere mensen komen uit de US en 1 koppel uit Canada.

Dit was het voor dag 1. We kijken nog even TV (Gewoon ook een US zender te ontvangen, had ik eigenlijk niet verwacht), Facebook en zo doet het ook met de aangeschafte App VPN, of dat later in de boonies ook nog lukt weet ik natuurlijk niet, maar goed dit hebben we binnen. Gisteren een fotootje gehad dat Rocky zich al reeds laat aaien door Carmen.

Nog even een paar yoga oefeningen doen vanwege de vliegtuigstijfheid… en dan zijn wij klaar voor:

DAG 2 – CHENGDU – VRIJE DAG

Julian Assange gearresteerd! Wow! Dit even terzijde.

Dag 2 is een genoeglijke dag gebleken. We hebben vannacht redelijk goed geslapen, eigenlijk maar 1 x wakker geworden, een uurtje gelezen (laatste deel van de Seven Sisters) en daarna weer in slaap gevallen. Rond 6:30 wakker en toen eerst maar naar het zwembad getogen op de 4e verdieping. Dit zwembad hier is van Olympische proporties en om 6:30 waren er 3 man; ik, Piet en een Chinese meneer + natuurlijk de onvermijdelijke lifeguard. We moeten hier een badmuts op. Gelukkig geen spiegels.

Lekker baantjes getrokken. Dat mis ik toch wel hoor mensen, mijn zwembad in Del Mar.

(Voor nieuwe lezers: mocht je nog willen bijlezen over onze tijd in de US, ga naar de blog Conny-Piet-US die ook op deze site te vinden is).

Daarna weer naar de kamer. Het blijkt dat ik toch nog niet helemaal van de jetlag af ben, want ik druk de knop in van verdieping 2. (Wij hebben kamer 2011). Tig vloeren voordat ik bij 2 ben, ik stap uit (Met zwembadhaar en in jogpak) en stap midden in een conferentieclub van 200 man in die in de lobby – dat is dus verdieping 2 - staan, allen in strak pak. Ik val uit de toon…

Ik denk sh.t, welke verdieping zit ik. Staat een telefoon bij de lift en ik bel de receptie en vraag: Op welke verdieping is kamer 2011. Ja, lekker slim!!!! Op naar de 20ste dus. Sta ik weer te stuntelen met mn kamerkaart die je ook moet gebruiken om de lift naar de 20ste te krijgen, maar gelukkig helpt zo’n conventieganger in strak pak mij. De lift is dus rondom spiegel. Ik was niet blij.

Diezelfde meneer komen we ook weer tegen als we in de lift staan half uurtje later, om naar de ontbijtzaal te gaan. Hij herkende mij niet.

Een buitengemeen goed ontbijtbuffet, Chinees, Japans, Europees, wat je maar wilt. Een verse eitjesbakker en een pannenkoekenbakker on site. Prima, zitten we goed de 1e ontbijtjes.

Vandaag hebben wij dus een dag alleen. Gaan we Chengdu een beetje ontdekken. Na het ontbijt gaan we eerst een stukje wandelen. De Marco Polo brug over. Parkje in. Kijken naar mensen die Tai Chi doen buiten en lekker aan het dansen zijn. Dit ken ik van onze trip naar Shanghai van een paar jaar geleden. Superleuk om te zien. We pakken een lekker bakje koffie bij een Starbucks en gaan dan even terug naar de kamer om even te googelen wat we verder die dag gaan doen. Daar vallen we allebei nog een uurtje in slaap.

Weer geheel opgefrist nemen wij nog een kopje thee op de kamer en pakken dan een taxi naar Wenshufang tempel, ik heb gegoogled dat daar veel shopjes en eettentjes te vinden zijn. Ongeveer 20 mins met de taxi. (Altijd een kaartje van het hotel meenemen zodat je dat kunt laten zien aan chauffeur als je weer terugmoet en je bestemming ook even in het Chinees op je telefoon zetten of door iemand op laten schrijven). Bij de tempel aangekomen slenteren wij wat rond. Mooie tempel. 2 hele lieve Chinese meisjes staan naar ons te kijken, beetje giegelen, ik lach vriendelijk terug en eentje komt naar mij toe. Of… zij en haar vriendin ons wat mogen vertellen over de tempel. Best goed Engels. Hun Engelse namen zijn Sofia en Sayen (Mensen in China hebben natuurlijk hun Chinese naam, maar nemen vaak een Engelse naam erbij, want dat bekt makkelijker voor de buitenlander). Sofia legt uit dat zij op de Tourist School zitten, dat ze vandaag samen aan het oefenen zijn omdat ze as. Zondag hun eerste echte groep hebben als onderdeel van hun opleiding en of ze op ons mogen oefenen. Dat mag! En zou werd het dus een Hele Leuke Middag. Sofia heeft haar op de tanden, Sayen is wat verlegen. Joh, ze zijn nog maar 21. Ze maken er werk van. Leggen alles uit, en overleggen samen of ze niks vergeten zijn en checken met ons of we het interessant vinden en vragen hebben. Ze nemen ons mee naar een tentje waar zoetigheden verkocht worden omdat wij zeggen dat we nog niks daarvan kennen qua soort eten. Ik zeg, zoek maar wat uit voor ons vieren dan betaal ik. Staat een lange rij met localen voor dat tentje, wat dus altijd wil zeggen in onze ervaring dat het goed spul is. Sofia besteld van alles wat en we lopen naar een iets verderop gelegen theelokaal waar we groene thee bestellen en de zak met gekocht snoepwaar leegeten. Lekker! Vooral de Egg Puffs, een soort van donutje met een eitje erin, heerlijke combi van zoet met zout. Ook de taartjes gevuld met Durian vind ik heerlijk. Sofia tettert alles aan elkaar en Sayen komt ook een beetje los. Ik geeft met name haar wat goede raad, want ik was (heeeeel) vroeger ook zo verlegen. Echt waar! Ze komen er wel.

Na de thee gaan we maar eens op huis aan zeggen we en lachen ons dood als Sophia voor ons een taxi regelt en die voor de neus van andere toeristen wegkaapt. Instappen zegt ze met het Chinese equivalent van: Niet zeuren, instappen.

Observaties Chengdu: Schoon, veel Mobibikes in de kleuren van mijn Rancho fiets (Teal & Orange). Scooters en fietsers houden zich niet aan stoplichten en gaan (en mogen blijkbaar ook) over de stoep. Ook rijlanen zijn min of meer een suggestie. De scooters hoor je niet aankomen want die zijn allemaal elektrisch. Oppassen dus. Maar ze toeteren allemaal veel en heftig, dat scheelt. En we hebben ook nog geen mensen overreden zien worden plus ik heb een feloranje fleece aan. De scooterrijders trouwens hebben vaak een soort van slaapzak met handvatten aan zodat ze van voren lekker warm en droog zitten.

Deze avond even een borrel gepakt aan de bar in het hotel en een appetizer (kipkluifjes) genomen. Meer hebben we niet nodig na al die zoetigheid en we hebben allebei geen zin meer om de deur uit te gaan. Morgen vroeg op voor een begeleide tour.

Dat wordt dus voor ons:

DAG 3 – GIANT BUDDHA – LESHAN – TOLLGATE

De dag begint om 01:00 uur met een Jetlagmomentje. Maar even een boekje lezen en we nemen er een kopje thee bij met nog een lekker Egg Puff gebakje van de Sweetshop. We bedenken dat we dat er morgen wel weer aflopen want we gaan naar de Giant Buddha in Leshan. Dit is een optionele excursie dag want vandaag komen laatste leden van de groep aan. Dus je kon met deze dag meedoen of lekker niks doen of niet veel. Maar dat hebben wij gisteren al gedaan. D’r moet onderhand eens In De Kuiten geschoten!

Vroeg vertrek: 7 am vanuit de lobby. Dus 6 uur op om nog op tijd en op het gemakkie te kunnen ontbijten. Ik ga er liever iets eerder uit dan dat gestress op de laatste minuut. En te laat komen als je met een groep bent is voor ons geen optie.

Bella en nog 2 andere mensen gaan mee. JoAnne en Lyle uit PIeasanton – North California. Dus we hebben ex buren in het busje. Mr. Wu is de chauffeur en een hele goeie ook.

De rit naar de Giant Buddha is ongeveer 2 uur. Buddha beeld is 73 meter hoog en uitgehouwen uit de rotsen met zicht op 3 rivieren die daar bij elkaar komen. In de oudheid zijn daar veel schepen vergaan en een buddhist monnik genaamd Haitong bedacht daar dus die Buddha te gaan bouwen om de wateren wat minder dodelijk te maken. Aardig. Weet niet of het gewerkt heeft eigenlijk. Zal ik eens navragen/googelen.

Het verkeer loopt een beetje erg tegen. Nou zijn wij vanuit Californisch oogpunt wel het een en ander gewend aan files. Maar hier sloten ze ineens de hele freeway af. Gewoon hekkies erop en Hoppa! dicht. Reden: Ernstige mist! Joh, als ze dat in California zouden doen ging heel de zooi door het lint. Hier stond iedereen eigenlijk vrij rustig van, Okay, het is zo. Zal helpen dat de godsdienst hier Buddhisme gemengd met Taoisme is.

Mr. Wu heeft eerst nog getracht de freeway te omzeilen door een binnenroute te pakken, maar dat schoot ook niet op. Zoals het eruitzag zouden we met die binnenroute pas na 4 uur op de plek van bestemming aankomen. Dus tegen een uur of 9:30 toch maar weer naar een freeway exit waar we ook weer in de rij wachtenden moesten aansluiten. Maar… het klaarde op – letterlijk en figuurlijk – De zon brak ruim door. En de politie licht Mr. Wu in dat de exits nu 1 voor 1 opengaan. Niet allemaal tegelijk want dan komt de meute ineens allemaal en bloc op de weg en dan gaat dat weer mis. Nou we hebben beetje benen gestrekt tijdens het wachten, een meegenomen banaantje genuttigd en mekaar al meteen aardig leren kennen. Was ook een Chinese vrachtrijder die een hele leuke hond bij zich had. Die hond vond ons ook erg leuk (en hij vond de rijstkoekies ook lekker). Dus hond en wij – grote, witte mensen staan nu op die Chinese vrachtrijder z’n Iphone als video. Ik vraag hoe zijn hond heet, maar ik kreeg het niet uitgesproken, maar met koekies lukt het prima. Wij hebben ons avontuur TOLLGATE genoemd.

Bij de Buddha aangekomen maken we eerst een pitstop in een gelegenheid. Was wel nodig. Een hangtoilet. Wel redelijk netjes. Eigenlijk was het plan om de berg waar de Buddha is uitgehakt vanaf de zijkant met trappies omhoog te lopen. Daarom waren we zo vroeg vertrokken. Want nou is het superdruk en superheet. Je kunt hem ook vanaf het water benaderen en hem zo zien. We besluiten dat maar te doen. Wel jammer van mijn stappenplan deze dag, maar 30 graden, steil omhoog, met 1000 man en zonder reling… misschien zo erg nog niet. Bella koopt kaartjes voor de boot. Wij moeten over 4 andere boten heenlopen om bij de boot te komen die ons meeneemt. Aan boord krijgen we een zwemvest (Toch geen rotsvast vertrouwen in de Buddha blijkbaar). En dan gehts’ loss. Tot dan toe was ik redelijk koel gebleven (letterlijk) maar dat zwemvest geeft een lekker sauna gevoel. Uurtje op de boot met uitzicht op de Chinese omgeving en de Buddha. Imponerend.

Daarna op naar de lunch bij een locale gelegenheid. Bella had dag tevoren opgenomen wat we wilden drinken bij de lunch. Water hebben we altijd bij ons in grote plastic containers om je eigen fles aan te vullen. Je mag nergens, ook niet in de hotels, zelfs niet in een ***hotel waar we nu zitten, uit de kraan drinken, of je tanden met water uit de kraan poetsen. Doen de locale mensen ook niet, nou dan weet je het wel.

We kregen van allerlei schotels voor de neus en allemaal lekker. En als je het niet lekker vind is er altijd witte sticky rijst. En het blikje Zero Coke dat wij gisteren vantevoren besteld hadden, nou dat smaakte als nectar. En het was nog redelijk koud ook!

Terugweg ging voorspoedig en nou zitten we op de kamer beetje aan te teuten en dit te tikken.Om 5 uur hebben we kennismakingsdinner met de gehele groep. Ik heb 1 netjes iets meegenomen. Vest dat Cisca voor mijn aankomende verjaardag heeft gebreid, dus daar zal ik mij eens in kleden. Het past niet bij de onderkant, maar dat zie je niet aan tafel. We hebben eigenlijk helemaal geen honger natuurlijk, want beweging NUL vandaag. Halen we morgen vast wel weer in.

Nou dat viel best mee, met die honger. Het is dezelfde opzet als met de trip naar de Monarch Butterflies in Mexico (zie USA Blog). We hebben een aparte kamer in het restaurant voor de groep. Eerst geeft Brad een presentatie met alles wat we gaan doen. Weten we allemaal al wel zo’n beetje maar hij legt het nog even uit. Hij is een super gepassioneerd verteller en verhaalt van zijn laatste tocht (Sneeuwluipaard spotten) en waarom hij deze China trip zo geweldig vind om te gidsen. Zo op het eerste zicht een goeie groep mensen. Van een paar denk ik, Wow, ik dacht dat wij al wat van de wereld gezien hadden! Maar… Dinteloord kenden ze toch mooi niet En omdat Brad er helemaal in opging duurde zijn presentie best lang en hadden we wel weer trek. Heerlijk echt Heerlijk eten. De Sichuan Province heeft de meest diverse en verfijnde keuken van heel China, dus buiten het wildlife gebeuren staat de trip op hoog culinair nivo. Als vanavond een maatstaf is, komt dat goed.

Nou ik zal dit stuk eens trachten op de site zetten. Piet is fotoos aan het doorkijken. Proberen of ik daar straks ook een selectie van kan opzetten.

Op naar:

DAG 4 – DUJIANGYAN - PANDA BASE / BAMBOO PARK