DAG 7: NO GOLDEN MONKEYS DAY AND TRAVEL TO TANGJIAHE NATURAL RESERVE

Ondanks dat we zeer zeer vroeg op pad gingen zonder ontbijt, met slechts een notenreepje om ons de berg op te trekken heeft het Universum het niet behaagt om de apies aan ons te laten verschijnen. Jammer maar helaas. Het is geen dierentuin natuurlijk. Maar Brad had hoge verwachtingen gewekt aan het begin van de trip door te zeggen dat ze er echt altijd zitten. Dat doet tie niet meer. Ach ja, lekkere hike wel in de ochtendgloren en je 10.000 stappen al vroeg binnen is ook wel goed natuurlijk.

Na terugkeer een simpel doch lekker ontbijtje. (Wij begonnen in hotel Shangri La in Chengdu, alwaar het ontbijtbuffet een gehele verdieping beslaat, met keuzes uit lekkernijen uit alle werelddelen. We zakken telkens een stukje af in in luxe, ook qua verblijf, maar we winnen wel steeds meer in beautiful scenery, Nu zit ik te tikken op een balkon in Tangjiahe Natural Reserve. Geen internet, wel giga mooi uitzicht. We zijn net terug van morgen wildspotten en ze hebben de kamer volgespoten met anti insekten spray of zo, echt vreselijk!). Nou is dat op zich wel wel begrijpelijk, want er vliegt hier van alles door de lucht waaronder de Giant Asian Hornet. Als die je steekt ben je nog niet jarig. Volgens mij zit er hier een nest in de buurt, want ik zie ze echt best veel terwijl ik hier mijn stukje zit te tikken. ‘De volgende morgen leg ik een briefje neer met een paar Yuan als tip erbij voor de schoonmaakpersoon. Op het briefje had ik een spuitbus tekening gemaakt met een kruis erdoor. En inderdaad er was niet gespoten die middag toen we terugkwamen op de kamer. Verder gewoon horren dichthouden beter dan al dat gif.

Gisteren dus, na het ontbijt, in de bus naar het treinstation Foping alwaar wij de bullet trein pakken naar Guangyuan, snelheid trein gemiddeld 245 km/uur. We zitten als groep door de trein verspreid, want je kunt geen specifieke plaatsen reserveren. Ik heb 4b das in het midden van 3 plaatsen. Rechts een slapende Chinese mevrouw en links een meisje dat vriendelijk NI Hao zegt en waaraan ik later de foto’s van onze trip tot nu toe laat zien gepaard gaande met veel lach en gebarenwerk. 2 uur op de trein, dan ergens een lunchje pakken en dan 4 uur in de bus door de het Qin Lin (Lin = gebergte), dus je moet eigenlijk zeggen Qin Gebergte of Qin Lin anders is het dubbelop.

Tussendoor maken we nog even een tussenstop in Qing Xi. Dat is een moslimplaats met een bijzonder mooie en nog intacte vestingmuur van zo’n 2000 jaar geleden. Ook veel ethnische winkeltjes waar je thee en diverse chinese lekkernijen kunt scoren. Heel veel paddenstoelen ook, ik denk om te eten, niet om te chillen. We gaan het merken, want Brad koopt een grote zak om ergens en route nog klaar te laten maken voor ons avondeten. Ook heel veel honing te koop. Je ziet overal bijenkorven in het reservaat. De Moon Bear die hier ook heel veel voorkomen (maar moeilijk te spotten) halen vaak zo’n kast leeg. Onze gidsen slaan een paar potjes in zodat we morgenochtend yoghurt met honing en pindabrokjes kunnen eten. (Vanaf nu moeten we als groep zelf voor het ontbijt zorgen namelijk). Het hotel waar we aankomen is best groot, maar behalve onze groep is er niemand. Avondeten wordt hier wel geserveerd en we krijgen dat aan een grote ronde tafel, in een hele grote balzaal, met nog heel veel meer van die tafels. Wij zijn dus de enige. Beetje raar wel.

Einde maaltijd is bij mij het lontje op, dus hup naar de kamer. Nog ff snel organiseren voor de volgende dag, en dan plat.

DAG 8 & 9 TANGJIAHE NATURAL RESERVE

Voor 8 am al gespot: Takin (verwant aan de Yak), everzwijn, golden pheasant, marter, Gorul (klein hertachtig dier) en heel veel vogels. Vandaag gaan we het park door met een busje. En dan pakken we morgen diverse stukken lopend. Dan verdelen we in twee groepen, zwaar hiken en minder zwaar hiken. Ons delen ze in bij de gevorderden

Die Takin zijn echt gave beesten. Wat een kracht stralen die uit! Je ziet ze best veel en ook vrij gemakkelijk want ze zijn een beetje gelig van vacht dus vallen goed op. Wat je ook makkelijk spot zijn Golden Pheasants. Althans, de mannetjes. De vrouwtjes zijn egaal bruin maar de mannetjes zijn een pallet van goud met blauw en groen en rood. Wij hadden de mazzel om vandaag 2 mannetjes te zien die een paringgevecht hebben. Prachtig gezicht en leverde goeie foto’s op, want ze waren zo opgefokt met hormonen en met zichzelf en elkaar bezig dat ze ons nauwelijks meer in de gaten hadden. Zo kom je in de pan terecht jongens!. Nou nog ff internet dan kunnen jullie het ook zien. Zelfs Ma (Ma is onze Chinese gids speciaal bij ons voor dit park, vriend van Brad), zelfs Ma had dit nog nooit gezien. En die werkt hier al 11 jaar. Park is opgestart na de grote aardbeving in 2008. Toen kwam er zoveel geld vrij voor de wederopbouw van dit gebied dat ze dit ook maar meteen aangepakt hebben. Echt bijzonder is dat wij hier vrijwel alleen zijn. In het hotel en in het park. Totaal nog niet ontdekt door de wereld. Er komen wel regelmatig Chinesen maar Westerlingen zijn hier nog niet veel te zien. Eigenlijk stiekem hopen dat dat maar een beetje zo blijft. Ze zijn wel voorbereid. Overal afvalbakken, lichtpalen, bushokjes voor shuttles in aanbouw en midden in het park het mooiste en schoonste toiletgebouw wat ik hier tot nu toe heb gezien. Met! 2 westerse zit-wc’s erin, naast de gewone drop downers. Brad belooft ons vrouwen dat we hier morgen weer een stop maken. It’s all about the basics folks!

We hebben zoveel wilde beestjes gespot, hele dag busje in en busje uit, kijken, spotten, stukkie lopen, stukkie rijden. Daar wordt je echt heel erg moe van. Uiteindelijk komen we pas om 20:15 terug aan in het hotel. Dan eten en eigenlijk stond er daarna nog een avondwalk op het programma rond het hotel. Want hier in de buurt schijnt ook nogal het een en ander aan wild te bivakkeren. Maar niemand heeft eigenlijk meer de puf om dit nog te doen. Dus we besluiten democratisch om de avondwalk in het donker naar morgen te verschuiven. Om 9:30 lig ik in bed en om 5 uur gaat de wekker. Daar tussendoor niks meer meegekregen. Dat het matras erg hard is was ook geen beletsel om als een blok beton te slapen.

Ontbijt yoghurt met honing en allerlei zelfgekochte notenknabbels en banaan. Goed ondergrondje voor de hike naar boven met de snelle hikers geleid door Brad. Andere groep gaat met Bella mee over vlak terrein. Heerlijke hike door de vroege ochtendmist. We zien Takin (vinden we al heel gewoon), en heel veraf een Moonbear in een boom. Foto laat een zwarte stip zien met pootjes, maar wij weten dat het er eentje is. Verder nog een golden eagle nest met de golden eagle er vlakbij. Wij snelle hike groupers hebben Ma bij ons en die ziet werkelijk alles. En! Hij heeft zo’n mega verrekijker bij zich, zodat we de gespotte beestjes heel dichtbij kunnen halen. Maar zelfs zonder beestjes, de ongerepte natuur hier is werkelijk magnifiek om te zien. En overal bloeiende azaleas en rodondendrons op de berghellingen die plukken roze en rood vormen. Echt prachtig! Nu hebben we even een uurtje downtime in het hotel en zometeen gaan we weer op pad. We hopen allemaal nog op een Panda (dat zou geweldig zijn) of nog een Moonbear maar dan dichterbij. We zullen zien. Toevallig kwam ik met Brent en Donna (koppel uit Canada), langs een heel klein shopje in het hotel. Ik zag daar leuke hoedjes, van die hoedjes die Chinese dames hier dragen in de city (Chinese dames in California dragen ze ook trouwens), verder veel lege plankjes maar… op 1 zo’n plank lagen 2 exemplaren van een prachtig fotoboek van dit park, voor… 198 Yuan, dat is ong. 20 dollar. Prachtig boek. Wij hebben het direct aangeschaft. We zeggen maar niks tegen de anderen, want er waren er echt maar 2 en Bella zegt dat ze bijna nooit te krijgen zijn. Mazzel dus. Het winkelmeisje wilde het eerst niet aan ons verkopen. Snap nog niet waarom. .Tegen Bella zei ze dat we vanavond maar terug moesten komen??? Ik zei, dat doe ik niet, want of ze zijn niet meer open vanavond, of de boeken zijn dan weg, en morgenochtend zijn we al vroeg weg, zijn ze ook niet open. tegen Dus ik heb de poot stijf en de portomonnee in de aanslag gehouden tot ze mijn 200 Yuan aanpakte.

Observaties: Overal in ieder geval mobiel bereik (nu geen fb en reismee.nl omdat de VPN niet wil loaden). Maar overal mobiel bereik dus. Overal staan cell phone towers. Aangezien er geen restricties zijn plaatst de regering ze gewoon overal. Ook in een natuurgebied. In Yellowstone bv. heb je dus nul bereik. Iedereen in China heeft een mobiel. Op de top van een berg een soort van alarmpaal met muziek, voor als er iets opdoet met je. Bella meldt wel dat de rescue teams je dan komen redden tussen 9-5. Niet ervoor of erna. Iemand uit de groep drukte per ongeluk op zo’n knop toen we ergens waren en; ja hoor, daar kwamen de rescuers.

In China zijn geen Timezones. Alles is Bejing tijd. Dat is fijn voor Bejing maar niet voor mensen bv. In het Westen want daar is het dan om 2 pm al donker. Maar de regering – in Bejing – beslist dit zo. Ik zou hier best een paar jaar willen wonen om meer te leren over van alles. Want nu observeer je alleen maar, en je vraagt en je probeert maar je snapt er natuurlijk geen hout van hoe het hier werkelijk gaat. Ik ga wel proberen wat Chinees te leren, ik dacht altijd dat dat veel te moeilijk was, maar Brad zegt dat het best meevalt. Als je eenmaal de sounds onder controle hebt ben je al een heel eind. Grammatica bestaat niet, het gaat puur om hoe je het uitspreekt en de intonatie, en ik ben goed in uitspraak. Lezen en schrijven is een ander verhaal natuurlijk, maar dat hoeft ook niet zo nodig. Ik ken al best een aantal woorden. Het slangwoord voor kat is MAAUUW. Echt waar. Nou we gaan weer eens. Ff Piet opporren want die heeft een tukje gedaan. Ik ben goed uitgeslapen. Tot straks.

Lopen door China… wat een ervaring. Weer veel wildlife gespot waaronder een Green Viper (slang), hoort bij de dodelijkste slangen van Azië. Beet is binnen half uur dodelijk. Ik zag hem op een steen ong. 2 meter weg. Zie foto. Ik heb z’n staart en dacht nog zal ik de blaadjes even opzij schuiven zodat ik hem helemaal op de foto kan zetten. Gelukkig niet gedaan. We lopen door Panda habitat gebied, zien panda tunnels in de bamboe struiken, helaas geen panda. Het is echt bijna onmogelijk om die in het wild te spotten. Maar hoop doet leven want ze zitten er wel, we zien de poep, das al bijna net zo geweldig.

Op naar:

DAG 10 – MET DE BUS VAN TANGJIAHE NAAR DUJIANGYAN