DAG 10 – MET DE BUS VAN TANGJIAHE NAAR DUJIANGYAN

Vandaag gaan we met de bus naar Dujiangyan. Dat is best een lange rit door de bergen heen. Heel veel tunnels. Hier zijn ze nog niet gekomen met de bullet train. Maar geeft niet want er is veel te zien en de bus heeft opladers in de stoelen dus we kunnen beetje voorbloggen. We maken een aantal stops onderweg. Eerste is in een klein Chinees dorpje waar zo’n 200 mensen wonen. Bella maakt eerst een praatje met een aantal bewoners en al gauw melden zich diverse mensen aan om ons hun huis en dorp te laten zien. Voor degenen onder jullie die Six Sigma of Kaizen kennen. Het dorp wordt op deze leest gerund. Er hangt een bord aan elke buitenmuur met daarop een score-rapport van hoe het gezin het doet op het gebied van:

Schoonmaken (in je eigen huis en daarbuiten).  bijhouden van de volkstuin, sociale interaktie, kinderen naar school, in bezit zijn van een televisie (dat is het streven van dit dorp, iedereen een televisie. Nog maar 6 gezinnen hebben er geen). Enz. Enz. Het schijnt te werken. Daarna door naar JInaoyun alwaar wij de lunch gebruiken. Wij zijn het Chinees eten nog immer niet zat. Er is zoveel variatie, zoveel smaken, elke maaltijd is weer anders. Al ga je wel wat dingen herkennen. Na de lunch weer door, want we moeten nog een flink eind. Maar ik kan nu zeggen dat deze rit het resultaat waard is. 

Brad was een beetje berzorgd dat het te ver was, want dit stuk zit er pas sinds kort in. Maar wij zijn als groep unaniem hierin. Hier kom je nooit en te nimmer op je eentje en ik denk ook niet dat wij hier nog een keer komen. En zou dat wel zo zijn dan is het niet meer hetzelfde zoals nu. Bv. In Wolong waar me morgen zijn. Een paar mensen en wij… Duh. Moet je in Europa eens proberen, en op een hike door het Tibetaans Plateau. Wij (halve groep goeie hikers en verder Nobody!)

S’avonds eten we HotPot. Zeg maar soort Fondue op z’n Chinees. Groot restaurant vol met mensen, je moet alles zelf klaarmaken. Er zijn 2 Hot Pots op de tafel, 1 spicy en 1 niet zo spicy. Veel heerlijks weer!

Hier zou ik trouwens best full-time vegetarisch kunnen zijn. Zoveel keus

DAG 11 – BUS NAAR RILONG SIGUANIANGSHAN NATIONAL PARK 

Deze rit zal ongeveer 4.5 uur totaal in beslag nemen, dus we gaan pas om 8 uur weg ?. Met na een uur een bezoek aan het  Wolong Panda Center. En wat is er Cuter dan 2 baby Panda’s? 6 Baby Panda’s en dan daarnaast weer meer Baby Panda’s die gevoerd worden. Die oppassers hebben echt De Coolste Job van de Wereld. Je ziet toch wel eens die facebook videoos voorbijkomen met die pandaatjes die leuke dingen doen met hun oppassers? Nou die komen allemaal hiervandaan. En ik stond erbij en ik keek ernaar. Als ik niet mee had gemoeten naar de volgende bestemming stond ik er nu nog. Hoezee Hoera dat wij Iphone opladers in de bus hebben want de mijne was om 11 uur LEEG. Zie fotoserie babypandaatjes! En videootjes Babypandaatjes. Panda Cuteness Overdose!

We blijven tot ongeveer 1 pm in Wolong dan naar een lunchplek en dan door naar Rilong waar we 2 nachten  slapen.  (Lekker, kun je je tandenborstel tenminste uitpakken). Rilong ligt op het Tibetaans Plateau aan de Chinese kant. Het is een base camp voor de Mount Siguniang (Four Sisters Mountain)

Waar we slapen is 10.000 foot hoog en morgen gaan we naar 15.000 foot. Veel water drinken! Je merkt dat het moeilijk is om lucht binnen te krijgen en je knieen zijn ook een beetje wobbelig. Hoogte impact.

Rilong is een authentiek Tibetaans dorpje dat toch al wel langzamerhand klaargemaakt wordt voor het aanstormende toerisme. Leuk klein hostelletje met een bar waar tot onze grote verbazing Breezers te koop zijn ?. Piet lust die. In de US niet te krijgen en in Nederland ook bijna niet meer. Zwaar uit de mode. Maar hier, hier in Chinees Tibet, hier nuttigt hij er eentje!

Lekker eten, nog ff kletsen en dan op naar:

DAG 12 – SIGUNIANGHSHAN NATIONAL PARK / RILONG

Ik merk meteen na het douchen dat we hoog zitten want mijn tubetje lipgloss is bijkant ontploft. Kennen wij ook van kamperen op plekken waar het hoger was in de US. Zakken chips die opbollen en zo. Eieren die toch zeker 4 minuten langer moeten koken om hard te worden dan normaal. 

Simpel ontbijt met yoghurt, honing en brokjes gezonde pinda met caramel en dan het park in. Eerst een aantal stukken met de bus en in- uitstappen om vergezichten te fotograferen en veel Yaks. Daarna weer 2 groepen om hike cq makkelijke wandeling te doen. Het is fris. Vannacht heeft het beneden geregend en boven gesneeuwd, wat hele mooie plaatjes oplevert. Je moet zelf maar even kijken op de foto pagina. (Hoop dat ze laden, want er is wel Internet, maar het is niet zo snel)

Bij wat Tibetaanse kooplieden die op de parking staan waar we onze bus achtergelaten hebben kopen we Tibetaans snoep: Gedroogde bessen en Yakmelkknabbels. Lekker!! Ik probeer morgen nog wat te scoren om mee naar huis te nemen, kun je ook proeven als er nog wat over is. 

Wat een prachtig gebied! Je merkt wel dat je echt hoog zit, want hiken gaat effe wat minder makkelijk dan normaal. Maar we passen het tempo wat aan en dan gaat het wel. Een mede groepslid werd supermisselijk onderweg terug met de bus, combi van hoogte en slingerslangerweg, maar dat trok weer bij nadat ze even was uitgestapt en de (overigens voortreffelijke Tibetaanse lunch had gedumpt). Wij hebben nergens last van gelukkig. De lunch was buiten lekker ook interessant. Een van onze gidsen (Bella) is Tibetaans en komt uit deze streek, vertelt daar veel over dus je leert ook veel over de cultuur, godsdienst, scholing, enz enz. De restaurant eigenaar nam ons mee naar zijn klein veld achter het restaurant waar hij zo’n beetje alles verbouwd wat wij aan groenten op onze tafel kregen. 

Ik zit dit nu te tikken in het Tibetaanse Hostelkamertje met een Gin/Tonic naast me. Hoezo in de boonies? Internet, Breezers, Gin/Tonic! Ons hoor je niet klagen. (Plus, heerlijk eten, lieve mensen, prachtige natuur en overal pandaatjes. Wist je dat die in bomen groeien :-) 

Morgen op naar;

Dag 13 – MET BUS EN TREIN TERUG NAAR CHENGDU

Waar diverse groepsleden na het diner afscheid nemen en wij doorgaan naar onze laatste 2 extra aangeknoopte dagen. De Chinese Muur en de Verboden Stad (Ja, als je er nou toch bent!). Tot morgen!

Oh, en waarom heet deze episode HOTSPOT? Welllll HotPots, prachtige natuur HOT SPOTS en toen ik net aan tafel zei: Ik weet geen titel voor mijn blog, wie helpt mij? Toen zei Brad: Conny always says on the bus: Brad: can you please turn your Hotspot on? :-) Vandaar.